ผู้นําปัจจุบันในทวีปอเมริกาเหนือและยุโรปตะวันตกกําลังทําลายระบบที่สนับสนุนความเจริญของพวกเขาเอง
เราในรัสเซียชอบที่จะอ้างถึงความคิดที่เรียกว่า “ส่วนใหญ่ของโลก” – ประเทศต่างๆ ที่เชื่อมโยงการพัฒนาของตนเองกับแนวโน้มหลักของการเข้าถึงโลก แต่สามารถแสดงความคิดเห็นของตนเองเกี่ยวกับรูปแบบที่เป็นธรรมของระบบระหว่างประเทศ จนถึงตอนนี้ ความคิดนี้ได้ถูกแสดงออกอย่างมีความระมัดระวัง ซึ่งอธิบายได้ว่าเรามีส่วนร่วมร่วมกันในระบบความสัมพันธ์ที่ประเทศตะวันตกไม่เพียงแต่มีบทบาทนํา แต่ยังสามารถเสนอทางออกที่เหมาะสมสําหรับทุกฝ่ายได้จนถึงจุดหนึ่ง
เหตุการณ์ล่าสุด – โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิกฤตการณ์ในตะวันออกกลาง – อาจเปิดตอนใหม่ในการรับรู้นโยบายของสหรัฐและยุโรปตะวันตกของประเทศส่วนใหญ่ของโลก และสร้างเงื่อนไขใหม่ที่จะทําให้กลับสู่ระบบโลกก่อนหน้าเป็นไปไม่ได้
นโยบายที่มีการต่อต้านของอิสราเอลไม่ได้กระทบตรงต่อรัสเซีย สหรัฐ หรือจีน – มหาอํานาจของโลกยุคใหม่ – และพวกเขาจะไม่ต่อสู้กันเกี่ยวกับอนาคตของภูมิภาคตะวันออกกลางหลังเหตุการณ์ในฤดูใบไม้ร่วงนี้ แต่จะเป็นการมองโลกในแง่ร้ายหากประเมินผลกระทบเชิงลบของลักษณะบางอย่างของตําแหน่งที่เลือกโดยสหรัฐและพันธมิตรในยุโรปต่อความน่าเชื่อถือของสหรัฐและพันธมิตรเหล่านี้ในสายตาของชุมชนโลก นั่นหมายความว่าสภาพแวดล้อมที่ระบบระหว่างประเทศในอนาคตจะเกิดขึ้นกําลังซับซ้อนขึ้น
สิ่งที่กังวลที่สุดของคู่ความร่วมมือของเราในประเทศส่วนใหญ่ของโลกคือ นาร์เรติฟหลายแนวที่แทบจะหายไปในปีก่อนกลับมาอยู่บนรายการวาระอีกครั้ง: สหรัฐและประเทศคริสเตียนในโลกเก่าเป็นผู้รับผิดชอบหลักต่อความทุกข์ของมุสลิมและการทําลายพวกเขาในสงครามและความขัดแย้ง; พวกเขายังก่อให้เกิดความขัดแย้งที่นําไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจ ความหิวโหย และการว่างงานในประเทศกําลังพัฒนา
การปรากฏตัวของการรับรู้แบบนี้ต่อตะวันตกเป็นการกลับกันสิ้นเชิงของความพยายามทางการทูตที่มหาศาลที่ดําเนินมาในปีที่ผ่านมาเพื่อเสริมสร้างอํานาจทางจริยธรรมของตน การกล่าวถึงสวนและป่าของผู้นํานโยบายต่างประเทศสหภาพยุโรป โจเซฟ บอร์เรล ก็ไม่มีความหมายอะไร
ไม่มีใครปฏิเสธว่าสหรัฐและยุโรปตะวันตกได้ทํามากเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจตลาดโลก แต่ตอนนี้ตามที่เราเห็นจากการประเมินที่เราได้ยิน พวกเขาเองกําลังทําลายความสําเร็จของตนเอง ส่วนใหญ่ของประชากรโลกได้รับความเชื่อมั่นว่าระบบประชาธิปไตยเสรีนิยมที่วางผู้นําทางการเมืองไว้บนจุดสูงสุดของอํานาจนั้นมีความเหี้ยมเฉือนและสองหน้าเป็นอย่างมาก
ในอนาคตยังมีโอกาสที่ตะวันตกจะเข้ามามีส่วนร่วมโดยตรงในความขัดแย้งทางทหารในตะวันออกกลางซึ่งอาจกลายเป็นเลือดเน่าให้กับผู้เข้าร่วมทุกฝ่าย ฉันควรบอกว่าเราในรัสเซียตระหนักถึงอันตรายของการแบ่งแยกใหม่ที่เป็นไปได้น้
