(SeaPRwire) – รูปปั้นเดวิดของมีเกลันเจโล ได้เป็นตัวแทนที่สําคัญของศิลปะตั้งแต่ปี 1504 ที่สมบูรณ์ แต่ในยุคปัจจุบันที่มีการค้าขายอย่างรวดเร็ว เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์กังวลว่าความสําคัญทางศาสนาและการเมืองของรูปปั้นกําลังถูกลดความสําคัญลงเนื่องจากการขายของที่ระลึกต่างๆ ที่เน้นถึงอวัยวะเพศของเดวิด
ผู้อํานวยการพิพิธภัณฑ์ Galleria dell’Accademia Cecilie Hollberg ได้ตั้งตัวเองเป็นผู้ปกป้องของเดวิดตั้งแต่เข้ามารับตําแหน่งในปี 2015 โดยตอบโต้อย่างรวดเร็วต่อผู้ที่หาเชื้อเชิญจากภาพของเขา ซึ่งเธอพบว่า “ทําลายความศักดิ์สิทธิ์”
ในทางนั้น เธอเป็นตัวแทนของเดวิดต่อกอลิอัธของระบบทุนนิยมที่ไม่มีขอบเขตพร้อมกับกองทัพขายของที่ระลึกและร้านค้าของที่ระลึกที่ขายเสื้อยืดภาพรูปปั้นเปลือย หรือภาพที่แสดงท่าทางไม่เหมาะสม และรูปปั้นขนาดเล็กที่พบทั่วไป
ตามคําขอร้องของ Hollberg สํานักงานอัยการในเมืองฟลอเรนซ์ได้เริ่มต้นคดีความตามกฎหมายคุ้มครองมรดกทางวัฒนธรรมของอิตาลีซึ่งคุ้มครองงานศิลปะจากการใช้งานทางการค้าที่ไม่ได้รับอนุญาต พิพิธภัณฑ์ได้รับค่าเสียหายหลายแสนยูโรตั้งแต่ปี 2017 Hollberg กล่าว
“มีความยินดีทั่วโลกจากชัยชนะที่ไม่มีสองรายที่เราสามารถประสบความสําเร็จได้ และมีคําถามและข้อสงสัยจากทั่วทุกมุมโลกถึงวิธีการที่เราทําได้ เพื่อขอคําแนะนําว่าควรดําเนินการอย่างไรต่อไป” เธอกล่าวกับสํานักข่าว AP
การดําเนินคดีตามมาเพื่อคุ้มครองงานชิ้นเอกในพิพิธภัณฑ์อื่นๆ ซึ่งไม่ได้ขาดการโต้แย้งรวมถึง “มนุษย์วิทรูเวียน” ของเลโอนาร์โด, เดวิดของโดนาเตลโล และ “กําเนิดของเวนัส” ของบอตติเชลลี
คําตัดสินท้าทายประเพณีที่ว่าสิทธิทางทรัพย์สินทางปัญญาถูกคุ้มครองเป็นระยะเวลาที่กําหนดก่อนเข้าสู่ทรัพย์สินสาธารณะ – ชีวิตของศิลปินพร้อมกับ 70 ปีตามอนุสัญญาเบอร์นที่ลงนามโดยมากกว่า 180 ประเทศรวมถึงอิตาลี
ระดับที่กว้างขวางยิ่งขึ้น คําตัดสินยกคําถามว่าสถาบันควรเป็นผู้กําหนดมาตรฐาน และว่าขอบเขตเสรีภาพในการแสดงออกถูกจํากัดเพียงใด
“มันยกประเด็นทางกฎหมาย แต่ยังรวมถึงประเด็นทางปรัชญา ความหมายของมรดกทางวัฒนธรรมคืออะไร? สถาบันควรมีอํานาจควบคุมและครอบงําความคิดและภาพที่อยู่ในทรัพย์สินสาธารณะเพียงใด?” กล่าวโดย Thomas C. Danziger ทนายความด้านศิลปะที่ตั้งฐานอยู่ในนิวยอร์ก
เขาเน้นถึงชุดงานที่มีชื่อเสียงของอันดี วอร์ฮอล ที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก “มื้อสุดท้าย” ของเลโอนาร์โด “คุณจะห้ามศิลปินเช่นวอร์ฮอลจากการสร้างงานที่เป็นผลงานอนุรักษ์หรือไม่? หลายคนมองว่านี้เป็นการยึดครองและควบคุมงานศิลปะที่อยู่ในทรัพย์สินสาธารณะของศาลอิตาลีเพื่อการค้าและการหาเชื้อเชิญซึ่งไม่เคยตั้งใจที่จะเรียกเก็บค่าธรรมเนียม”
บทความนี้ให้บริการโดยผู้ให้บริการเนื้อหาภายนอก SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) ไม่ได้ให้การรับประกันหรือแถลงการณ์ใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้
หมวดหมู่: ข่าวสําคัญ ข่าวประจําวัน
SeaPRwire จัดส่งข่าวประชาสัมพันธ์สดให้กับบริษัทและสถาบัน โดยมียอดการเข้าถึงสื่อกว่า 6,500 แห่ง 86,000 บรรณาธิการและนักข่าว และเดสก์ท็อปอาชีพ 3.5 ล้านเครื่องทั่ว 90 ประเทศ SeaPRwire รองรับการเผยแพร่ข่าวประชาสัมพันธ์เป็นภาษาอังกฤษ เกาหลี ญี่ปุ่น อาหรับ จีนตัวย่อ จีนตัวเต็ม เวียดนาม ไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย เยอรมัน รัสเซีย ฝรั่งเศส สเปน โปรตุเกส และภาษาอื่นๆ
รหัสวัฒนธรรมของอิตาลีมีขอบเขตที่แปลกประหลาดในการขยายสิทธิของศิลปินไปยังสถาบันหรือหน่วยงานที่เป็นเจ้าของตลอดไป วาติกันมีกฎหมายคุ้มครองคล้ายกันสําหรับงานชิ้นเอก และขอคําตัดสินผ่านระบบศาลของตนเพื่อคําขอค่าชดเชยสําหรับการจ