การถล่มของเหมืองทองคําในเวเนซุเอลย้ําให้เห็นถึงอันตรายของอุตสาหกรรมที่มีการควบคุมที่ไม่เพียงพอ

(SeaPRwire) –   LA PARAGUA, Venezuela (AP) — Osvaldo Romero และภรรยาลุกจากเรือที่โชกช้ำในวันศุกร์ภายใต้แสงแดดที่แผดเผาของตอนกลางและเดินขึ้นฝั่งแม่น้ำโดยไม่สวมรองเท้า กางเกงของพวกเขาเปียกโชกและสายตาก็แสดงให้เห็นถึงความตกใจที่ต้องเผชิญกับภัยพิบัติทางการทำเหมืองที่ร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งของประเทศก่อนหน้านี้

เขาถือของใช้บางอย่างที่ห่อด้วยพลาสติกและเชือกไว้ด้วย และเมื่อชาวบ้านในชุมชน La Paragua เข้ามาหาเขา เขาบอกว่าเสียใจที่ได้ทำงานที่เหมืองแร่ที่ห่างไกลซึ่งความโลภและความโหดเหี้ยมครองราชย์

“นั่นคือเหมืองที่แย่ที่สุดที่ฉันเคยทำงานมา” Romero ผู้เป็นคนงานเหมืองมา 10 ปีกล่าว เขาล่าสุดทำงานที่เหมือง Bulla Loca ที่ถล่มลงมาจนถึงวันพฤหัสบดี เมื่อเขาและภรรยาที่ไม่มีเงินหรือทองเพื่อแสดงให้เห็นถึงการทำงานหนักตั้งแต่เดือนมกราคม กระโดดขึ้นเรือ

“พวกเขากำลังเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บออกจากเศษหินและยังคงขุดทอง เอาอะไรมาแลกก็ยอมไม่ได้” เขากล่าว

การถล่มของเหมืองทองคำแบบเปิดที่คร่าชีวิตผู้คนอย่างน้อย 16 รายได้เน้นย้ำถึงอันตรายจากการทำงานในอุตสาหกรรมที่ควบคุมไม่ดี นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญที่การทำเหมืองมีต่อการเอาชีวิตรอดของผู้คนนับพันที่เสี่ยงดวงและสร้างเมืองกึ่งสำเร็จรูปที่เต็มไปด้วยบิงโกและการจับฉลากรอบๆ เหมืองแร่ด้วยความหวังว่าจะได้รับสิ่งที่ส่วนอื่นๆ ของประเทศที่ประสบปัญหาไม่สามารถให้ได้

รัฐบาลของเวเนซุเอลาไม่มีสถิติที่แน่นอนของผู้คนที่อาศัยอยู่ในบริเวณเหมือง แต่คนงานเหมืองหลายคนที่เคยทำงานที่นั่นประมาณการว่ามีผู้คนอย่างน้อย 3,000 คน รวมทั้งเด็กๆ อยู่ใน Bulla Loca ในช่วงเวลาใดก็ตามตั้งแต่เดือนธันวาคม ในวันพฤหัสบดี เรือที่ดำเนินการโดยเอกชนหลายลำมาถึง La Paragua พร้อมกับผู้คนจำนวนหนึ่งที่ยอมแพ้กับความฝันที่จะได้ทองคำ ในหมู่พวกเขามีทารกชายวัย 2 สัปดาห์ที่เกิดที่เหมือง

ชุมชนที่ก่อตั้งขึ้นรอบๆ เหมืองแร่ประกอบไปด้วยร้านเสื้อผ้า ร้านอาหาร ร้านสะดวกซื้อ และโบสถ์คริสต์นิกายอีแวนเจลิคอลที่สร้างจากไม้และผ้าใบ บางร้านยังมีบริการ WiFi แบบคิดค่าบริการ

ธุรกิจต่างๆ จะจัดการจับฉลากบิงโกโดยมีโทรทัศน์และเครื่องขยายเสียงเป็นรางวัลในสถานที่ รวมถึงจับฉลากรถจักรยานยนต์และรถยนต์เป็นรางวัลใหญ่ที่ต้องไปรับที่ La Paragua แต่อนุญาตให้ดื่มแอลกอฮอล์

สินค้าอาหารและรายการอื่นๆ กำหนดราคาเป็นทองคำ เช่นเดียวกับค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปและกลับจากเหมือง หลังจากภัยพิบัติเมื่อวันอังคาร ผู้ประกอบการเรือบางรายคิดค่าบริการ 2 กรัมทองคำต่อคนต่อเที่ยว คิดเป็นประมาณ 80 ดอลลาร์เนื่องจากทองคำคุณภาพต่ำกว่าของ Bulla Loca เมื่อเทียบกับเหมืองในเวเนซุเอลาอื่นๆ

บางคนที่เดินทางกลับไปยัง La Paragua ในวันพฤหัสบดีนำขวดน้ำอัดลมขนาด 2 ลิตร ถุงข้าวสาร แป้ง และอาหารกระป๋องติดตัวมาด้วย พวกเขานำพลั่วที่ใช้ในที่ทำงานกลับมาด้วยเช่นกัน บางคนไม่มีเศษทองในกระเป๋า จึงต่อแถวอยู่ใต้เต็นท์ของทหารที่อาสาสมัครจากโบสถ์ในท้องถิ่นแจกโจ๊กและ cachitos ขนมอบแสนอร่อยสไตล์เวเนซุเอลา

“เราหนีออกมาเพราะกลัวและไม่นำอะไรกลับมาเลย สักอย่าง” Dairely Ruiz กล่าว “เราไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน”

ขณะที่ Ruiz และคนอื่นๆ ยังคงทยอยเดินทางมาถึง Angel Marcano ผู้ว่าการรัฐโบลิวาร์ซึ่งเป็นที่ตั้งของเหมืองแร่ กล่าวว่า จำนวนผู้เสียชีวิตในโศกนาฏกรรมนี้ยังคงอยู่ที่ 16 ราย ซึ่งคนงานเหมืองและชาวบ้านในพื้นที่มองว่าเป็นการนับที่น้อยเกินไป โดยมีปัจจัยหนึ่งคือชนเผ่าพื้นเมืองที่สูญเสียญาติจากการถล่มกำลังนำร่างของญาติกลับไปและฝังที่ชุมชนอันห่างไกลของพวกเขาโดยไม่ได้แจ้งให้รัฐบาลทราบ

Manuel Tirado ชายพื้นเมืองแห่งชุมชน Colibrí บอกกับ The Associated Press ว่าเขาสูญเสียลูกชายและลูกเขยจากการถล่ม ไม่มีใครนำพวกเขาไปที่ห้องเก็บศพหรือฝังไว้ที่สุสานใน La Paragua

“ผมพาเขาออกจากเหมืองและฝังไว้ในชุมชนของผม” Tirado กล่าวถึง Reynaldo ลูกชายของเขา

‘รัฐบาลของประเทศตั้งเขตพัฒนาการทำเหมืองแร่ขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่ตอนกลางของประเทศในปี 2016 เพื่อเสริมรายได้ที่ลดลงจากอุตสาหกรรมน้ำมันที่โดดเด่น ซึ่งได้เห็นการลดลงของการผลิตไปใกล้กับระดับต่ำที่สุดในรอบหลายทศวรรษอันเนื่องมาจากการบริหารจัดการที่ผิดพลาด การคอรัปชัน และเมื่อไม่นานมานี้คือการคว่ำบาตรของสหรัฐอเมริกา

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กิจการเหมืองแร่สำหรับทองคำ เพชร ทองแดง และแร่ธาตุอื่นๆ ก็ได้แพร่ขยายตัวไป บางแห่งเป็นเหมืองเถื่อนที่ดำเนินการอยู่ที่ขอบของกฎหมาย

ถึงแม้สภาพที่โหดร้ายและการปรากฏตัวของแก๊งอาชญากร ชาว ก็ยังหลั่งไหลไปยังศูนย์กลางการทำเหมืองด้วยความหวังที่จะร่ำรวยอย่างฉับพลันและหลีกหนีจากความยากจนขั้นรุนแรง

ขณะที่เขาเดินจากแม่น้ำ Romero กล่าวว่าเขาจะต้องขายรถจักรยานยนต์และรถยนต์ที่เขาเก็บไว้ที่ La Paragua ขณะที่เขาทำงานเพื่อฟื้นทุนจากการสูญเสียในสองเดือนของเขาที่ Bulla Loca

“แต่ฉันต้องขอบคุณพระเจ้าเพราะฉันเดินได้ แม้ว่าจะเท้าเปล่า” Romero กล่าว